Zasadnicza różnica pomiędzy kierowcą zatrudnionym na umowę o pracę, a kierowcą samozatrudniającym jest dość subtelna i toporna zarazem. To taki oksymoron pracowniczy. Mianowicie różnica pomiędzy nimi obejmuje czas pracy, i tak: dla kierowcy zatrudnionego na umowę o pracę, ewidencjuje się jego czas pracy łącznie z pozostawaniem tego kierowcy w gotowości do pracy – czyli wtedy, gdy wcale nie prowadzi pojazdu, a jest tylko swoistym pasażerem drugiego kierowcy.
Natomiast kierowca samozatrudniający się, ewidencjuje czas swojej pracy tylko i wyłącznie w czasie prowadzenia pojazdu. Jego gotowość do pracy już się do tej ewidencji nie wlicza. Siłą rzeczy taki kierowca samozatrudniający się, może prowadzić auto znacznie dłużej, niż kierowca pozostający na umowie o pracę. (DzU z 2013 r., poz. 567). Został dodany nowy rozdział 3a „Czas pracy kierowców niepozostających w stosunku pracy”. Taki stan rzeczy przedkłada się oczywiście na zarobki. Kierowca samozatrudniony posiada więcej czasu, który może wykorzystać do transportu zarobkowego. Przejedzie zgodnie z przepisami więcej kilometrów i może być znacznie wcześniej z towarem w miejscu docelowym, a taki stan rzeczy przedkłada się na „żywą gotówkę”.
Co na to przepisy?
Ewidencja czasu pracy kierowców z firm transportowych jasno określa stan rzeczy. Art. 6 ust 1 o czasie pracy kierowców, ustawą z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o czasie pracy kierowców oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 99, poz. 661) Są to zmiany pozwalające konkurować polskim przewoźnikom na rynku europejskim. Kierowcy samozatrudniający się mają regulowany czas pracy, ale zgodnie ze zmiana ustawy o czasie pracy, od 16 lipca 2013 roku obowiązywać będą przepisy art. 13 ust. 1, art. 21 i art. 27 ust. 4 ustawy o czasie pracy kierowców, dotyczące przerw przeznaczonych na odpoczynek w zależności od liczby godzin pracy oraz pracy w porze nocnej. Dotyczy to zarówno przedsiębiorców, którzy sami prowadzą samochody, oraz kierowców pozostających na umowie o pracę, umowie zlecenie, czy umowie o dzieło.
Ewidencja czasu pracy zarówno kierowców, jak i przedsiębiorców pracujących „za kółkiem”, powinna być prowadzona w formie określonej w art. 25 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że taka ewidencja powinna być zapisywana na wykresówkach. Taką ewidencję powinno się przechowywać prze okres dwóch lat, po zakończeniu okresu nią objętego. Kopię powinien otrzymać uprawniony kierowca.
Inspekcja Transportu Drogowego.
Kierowcy pracujący na własny rachunek są poddawani bardziej szczegółowej kontroli przez Inspekcję Transportu Drogowego, ponieważ istnieje konieczność sprawdzenia stosowania tych przepisów przez takich kierowców. Kierowca pracujący na własny rachunek jest bardziej narażony na przekraczanie przepisów z powodów czysto finansowych. Więcej jeździ – więcej zarabia. Jednak to tylko człowiek za potężną maszyną, która przecież jest bardzo niebezpieczna, gdyby takiemu kierowcy coś się stało w czasie jazdy.
Artykuł opracowano wspólnie z firmą tachoasystent.pl oferującą profesjonalne narzędzia do kontroli czasu kierowców. Więcej na stronie firmowej http://www.tachoasystent.pl/oferta/przedstawiciel-we-francji-loi-macron/
