Jak można dowiedzieć się z kodeksu drogowego, stosowanie różnego typu znaków drogowych, zarówno tych poziomych, jak i pionowych jest możliwe, natomiast nie w każdym przypadku. Warto dowiedzieć się, jakie formalne wymogi należy spełnić, aby można było swobodnie ustawić znak.

Nie możemy samodzielnie stawiać znaków drogowych

Istnieją dwa rodzaje znaków drogowych, są to znaki pionowe oraz poziomie. Kierowcy powinni umieć wyróżnić sześć grup znaków pionowych, a są to znaki ostrzegawcze, nakazu, zakazu, informacyjne, kierunku, miejscowości oraz uzupełniające. Jak jednak wiadomo, większość nie wie, jak prawidłowo powinno się je odczytywać. Niestosowanie się do poleceń, które wydają znaki drogowe, grożą kary finansowe. Kwoty mandatów są zróżnicowane, aczkolwiek mieszczą się one w przedziale od 50 do 500 złotych. Zabrania się ich niszczenia, a tym bardziej usuwania, ponieważ może to skutkować grzywną w wysokości 400 złotych. Samodzielnie umieszczanie znaków na drodze także nie jest dozwolone i karane mandatem w wysokości 100 złotych.

Prawidłowe ustawienie znaków drogowych – czyli co powinniśmy wiedzieć?

Drogowe znaki muszą być zainstalowane na drogach zgodnie z obowiązującymi zasadami. Potwierdza to rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 3 lipca 2003 roku, w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków umieszczania na drogach.

Tego typu znaki muszą być ustawione po prawej stronie jezdni bądź nad nią, jeżeli dotyczą one wszystkich pasów ruchu. Niektóre sytuacje powalają na to, aby znaki znajdowały się po lewej stronie. Jak można dowiedzieć się ze wspomnianego rozporządzenia ministra, znaki muszą znajdować się w odpowiedniej odległości od siebie. W przypadku dróg, gdzie prędkość maksymalna wynosi powyżej 90 km/h, jest to odległość 50 metrów. Jeżeli chodzi jednak o drogi, gdzie prędkość dopuszczalna to powyżej 60 km/h to 20 metrów, a na pozostałych to 10 metrów.